De kinderen mochten vandaag weer naar school.
Voor het eerst zeg ik: 6 weken is te kort.
Ik ga de vakantie missen:
het uitslapen, niet strak op de tijd staan, samen zijn, gewoon lekker niks doen en de boel de boel laten.
De jongste gaat nu naar groep 3 en de oudste naar groep 8 en de middelste naar groep 5.
Waarom moet de tijd zo snel gaan?
Nu staan we alweer voor een nieuw schooljaar!

 

Het nieuwe schooljaar aan de Heer opdragen

Samen wilden we dit schooljaar bewust aan de Heer op te dragen,
daarom tekende ik deze kleurplaat (klik hier om te downloaden).
 
 
Verder blikten wij terug op onze vakantie.
Met elkaar dankten we voor Zijn zegeningen, leiding en bewaring.
We namen tijd voor gebed voor het nieuwe schooljaar.
We vroegen of de kinderen specifieke gebedspunten hadden waar we met elkaar en voor elkaar, voor konden bidden.
Bij de kleurplaat schreef ik de volgende tekst als gebed:
 

 
Daar gingen we over nadenken.
Hoe kunnen we op school de Heere Jezus in alles dienen?
Kunnen de kinderen concrete voorbeelden geven?
Hoe reageren we als iemand wordt gepest of buitengesloten, als juf of meester iets van ons vraagt wat we eigenlijk niet willen, enz.

 
Waarom het nodig is dat we JEZUS centraal stellen

Op steeds meer scholen komt de nadruk op het kind als individu, los van God en Zijn Woord.
''Laat jezelf zien'','' geloof in jezelf'' ,en nog meer van dat soort uitspraken.
Dit soort uitgangspunten maken kinderen los van God en het doel dat Hij heeft met gaven, talenten en verstandelijke vermogens die Hij hen door genade heeft gegeven.
Zo mogen kinderen o.a. op school leren hun gaven en talenten te ontwikkelen tot eer van Hem.
Om Hem en hun naaste zo goed mogelijk te kunnen dienen.
In de Bijbel lezen we dat David schreef dat Hij God looft, omdat Hij hem ontzagwekkend wonderlijk gemaakt heeft (Ps 139:14).
Hij prijst zichzelf niet, maar Zijn Schepper. 
 
Behalve de nadruk op het kind als individu,
worden op veel christelijke scholen gebruik gemaakt van sociale vaardigheidstrainingen.
Veel van deze trainingen hebben het humanistische uitgangspunt dat het ''goede'' in jezelf zit.
Dat kinderen uit eigen kracht en vermogen een goed mens kunnen zijn. Dit is voor veel leerkrachten bepalend hoe zij omgaan met probleemsituaties en kinderen sociale vaardigheden bijbrengen.
 
Die leugen, dat het goede in jezelf zit en jij uit eigen kracht een goed mens of kanjer kunt zijn, is heel listig, omdat kinderen zo onbewust losgemaakt worden van de noodzaak van een verlosser.
Naar menselijke maatstaven kun je uit jezelf misschien goed genoeg zijn, maar niet voor een heilige en rechtvaardige God.
Wij hebben Jezus Christus nodig!
 
Daarom mogen we biddend vragen: ''wilt U helpen Heer''.
Dat ik U (en niet mijzelf) in alles dien,
zodat anderen Jezus (en niet mijzelf ) in mij zien.
 
En dat sloot weer aan bij onze gezinsmomenten van de afgelopen tijd.
Waar we na mochten denken over de tarwekorrel die eerst moet sterven om vrucht te kunnen dragen,
dat we in Hem moeten blijven om vrucht te kunnen dragen,
dat we uit onszelf en uit eigen kracht niks kunnen doen wat eeuwige waarde heeft.
 
Dragen wij onze en elkaars kinderen biddend aan de Heer op?
Ik hoop het zo, want dat is de onmisbare bescherming die onze kinderen nodig hebben.